azotowa

amoniakowa
amonowa
cyjankowa
potasowa
siarczkowa
wapniowa
fluorkowa
chlorko-
srebrowa

chlorosrebrna
sodowa
RCE 101
RCE 102
chlorowa
barowa
ołowiowa
kadmowa
miedziana


SIARCZKOWA
Elektroda jonoselektywna
typ 16-37

INSTRUKCJA ZASTOSOWANIA


1. Dane techniczne

Wymiary elektrody długość 140 mm
średnica 12 mm
Zakres wykrywanych stężeń 10-1-10-6 mol/l S2-
Zakres temperaturowy 0 – 80 °C
Zakres wykrywanej aktywności 10–17 mol/l S2–
Oporność elektryczna max. 1 Mohm
Minimalna objętość mierzonej próbki 5 ml

Obudowa elektrody jest wykonana ze specjalnej żywicy epoksydowej, odpornej na działanie standardowych chemikaliów oraz rozpuszczalników organicznych.

Minimalna mierzalna objętość próbki 5 ml.

Elektroda nie może być stosowana w środowisku bezwodnym.


2. Zastosowanie

Siarczkowa elektroda jonoselektywna może być stosowana jako elektroda detekcyjna selektywna na jony siarczkowe.

  • do bezpośredniego pomiaru stężenia jonów siarczkowych w różnych roztworach i zawiesinach przy wykorzystaniu tzw. krzywej kalibracji,
  • do ciągłego pomiaru zmian stężenia jonów siarczkowych,
  • jako element sterowania różnych urządzeń dozujących,
  • jako bardzo dokładny indykator punktu ekwiwalencji przy miareczkowaniu potencjometrycznym.

3. Instrukcja obsługi

3.1 Wyznaczanie wykresu kalibracyjnego

Przy stosowaniu siarczkowej elektrody jonoselektywnej należy najpierw sporządzić graf kalibracyjny stosując w tym celu standardowe roztwory siarczku sodu w 1 mol/l wodorotlenku sodu. 10–1 mol/l roztwór siarczku sodu zostaje przygotowany przez odważenie 25 g Na2S • 9H2O d.a. i uzupełnieniem do 1 litra roztworem 1 mol/l NaOH (40 g NaOH d.a. uzupełnić do 1 litra wodą dejonizowaną). Dokładną zawartość S2– w wyjściowym roztworze standardowym należy określić za pomocą którejś ze znanych metod kontrolnych, np. miareczkowanie jodometryczne, ponieważ sprzedawany preparat Na2S • 9H2O bywa częściowo zwietrzały. Pozostałe roztwory kontrolne sporządzone zostaną przez odpowiednie rozcieńczenie, do którego ciągle stosowane jest 1 mol/l NaOH. W celu stabilizacji standardowych roztworów dodajemy kwas askorbinowy w ilości 1 mg na 1 ml roztworu. Bardziej rozcieńczone standardy (poniżej 10–4 mol/l) należy przygotowywać świeżo przy każdej kalibracji.

Przygotowany szereg roztworów standardowych zostanie zmierzony za pomocą ogniwa złożonego z siarczkowej elektrody jonoselektywnej oraz elektrody odniesienia na odpowiednim urządzeniu pomiarowym. Odczytane wartości SEM w mV dla poszczególnych roztworów standardowych zostaną wpisane do grafu semilogarytmicznego względem wartości stężenia lub aktywności S2–. W ten sposób uzyskamy graficzną zależność SEM – stężenie S2– lub SEM – aktywność S2–.

Typowy graf kalibracji dla siarczkowej elektrody jonoselektywnej w połączeniu z nasyconą elektrodą kalomelową z mostkiem solnym wypełnionym KNO3 pokazano na rysunku.

3.2 Pomiary

pH analizowanych próbek dostosujemy przez dodanie wodorotlenku sodu tak, aby jego stężenie w próbce osiągnęła wartość około 1 mol/l. Tym sposobem zapewnione zostaną jednakowe warunki jak przygotowywanie grafu kalibracyjnego. Następnie po zanurzeniu ogniwa pomiarowego z elektrody jonoselektywnej oraz elektrody odniesienia do analizowanej próbki odczytamy wartość SEM na urządzeniu pomiarowym po jej całkowitym ustaleniu. Porównując z grafem kalibracyjnym uzyskamy bezpośrednio stężenie, ewentualnie aktywność S2–.

Przy wszystkich pomiarach z wykorzystaniem elektrody jonoselektywnej należy zastosować mostek solny wypełniony obojętnym elektrolitem, np. KNO3. Elektrodę należy przechowywać po dokładnym oczyszczeniu wodą dejonizowaną w miejscu suchym. Przed każdym użyciem przemierzymy dwa lub przynajmniej jeden z roztworów standardowych tak, aby uzyskać dwa kolejne zgodne wyniki. Jeżeli zostanie stwierdzone, że przy tak przeprowadzonej kontroli wartość SEM dla danego roztworu standardowego różni się od wartości zamieszczonej w grafie kalibracyjnym, należy sporządzić nowy graf kalibracyjny.

Przy pomiarach roztworów o różnej zawartości S2– należy pomiędzy poszczególnymi pomiarami elektrodę należycie oczyścić przepłukując ją wodą destylowaną oraz osuszyć papierem filtracyjnym.

Reakcja siarczkowej elektrody jonoselektywnej jest przy większych stężeniach praktycznie natychmiastowa, w zakresie niższych stężeń dochodzi do spowolnienia. Aby opóźnienie to było o ile możliwości jak najmniejsze, zalecane jest mieszanie próbki. Musi jednak być zapewnione mieszanie ze stałą prędkością dla wszystkich próbek i graf kalibracyjny musi zostać sporządzony w tych samych warunkach.

3.3 Interferencje

Jon interferencyjny KS,I
Cl, Br, I
CN, S2O32– rzędu 10–8
Na+, K+, Mg2+
Cu2+, Pb2+ rzędu 10–6
Ag, Hg nie może być obecne

3.4 Wpływ pH

Siarczkowa elektroda jonoselektywna znajduje zastosowanie w całym zakresie pH. Przy potencjometrycznym określaniu siarczków z wykorzystaniem krzywej kalibracyjnej roztwory muszą być jednak silnie alkaliczne, aby wszelka siarka była w postaci S2–. Przy analizach miareczkowania nie jest konieczne utrzymywanie ekstremalnie wysokich pH, jednak w próbkach ewidentnie kwaśnych istnieje niebezpieczeństwo strat na siarczkach.

Elektroda zawiera 1,64 g srebra.

Producent daje sześciomiesięczną gwarancję za wady spowodowane produkcją. Naprawy gwarancyjne i nie objęte gwarancją wykonują wyłącznie P.W.H. „MARAT”.

W razie reklamacji prosimy o przesłanie karty gwarancyjnej oraz opis usterki.